'Duurzaam verpakken? Tijd voor verandering!'

opinie | VerpakkingsManagement | januari 18, 2023

Beste collega verpakkingskundigen, we zijn te trouwe dienaren in een industrieelsysteem wat tot een vieze wereld heeft geleid. Een belangrijk deel van de viezigheid is plasticafval, een groot deel daarvan is verpakkingsafval. Het plasticafval omringt ons in enorme hoeveelheden, we ademen het in, het dringt door tot in onze ongeboren kinderen.

Wat doen wij? Arrogant verstoppen we ons, omdat we blijkbaar niet van verandering houden. Het is makkelijker om te klagen dat consumenten ons niet begrijpen, bijvoorbeeld omdat ze papier willen. Consumenten begrijpen heel goed wat verpakkingsafval is. Ze kijken in hun Kliko, zien een enorme berg, vies, gemengd, versmolten plasticafval. De tegenstelling met het oud papier is groot. Dat staat één keer per maand aan de stoeprand, klaar voor daadwerkelijke recycling.

Discutabele claims

Helaas is plastic recycling nog altijd het verhaal dat het wel kan, zie de vele discutabele claims op consumentenverpakkingen, maar dat het lang niet altijd praktisch mogelijk is. Plastic recycling is daarmee nog altijd een marginaal gebeuren, ondanks de veelbelovende ontwikkelingen.
Toch lopen we slaafs achter het KIDV aan, wat in opdracht het sprookje wat “plastic recycling” heet, heeft gecreëerd. Wij willen geloven in die zorgvuldig geregisseerde fantasie, want dan hoeven we niets te veranderen.

'Vanuit de religie van de CO2-footprint dragen we de leer uit dat voedselverspilling ten koste van alles moet worden voorkomen'

Voedselverspilling

Vanuit de religie van de CO2-footprint dragen we de leer uit dat voedselverspilling ten koste van alles moet worden voorkomen. We rechtvaardigen onze vastgeroeste manier van handelen door elke verpakking/product combinatie terug te redeneren naar uitsluitend enkel en alleen de CO2-footprint. Een complex probleem reduceren naar één parameter is niet wetenschappelijk, maar dom. We zouden beter in onze afwegingen kunnen meenemen dat er afval in soorten bestaat. Voedselafval heeft een levensduur van enige dagen tot weken, plastic afval heeft een levensduur van vele eeuwen. Loslaten van de dogmatische CO2-footprintredenering zou ruimte geven voor minder milieubelastende verpakkingsmaterialen.
De conclusie mag zijn dat het star vasthouden en met hand en tand verdedigen van de bestaande verpakkingsoplossingen en denkstructuren, de wereld met een enorm afvalprobleem opzadelt. Dat moet het anders! Omdat we dat aan onszelf, aan onze kinderen en aan de aarde verplicht zijn.

Arie Gelein van Packaging Knowhow